Spojrzała na mnie pytającym wzorkiem, a po chwili odwzajemniła mój uśmiech.
- Na dnie zazwyczaj panuje temperatura na plusie - wyjaśniła mi. - Jak się tu znalazłeś?
- Chodziłem sobie to tu, to tam. Próbowałem uciec od mojego przyjaciela fretki... który były mieszanką smoka i renifera czy tam jelenia, czy Bóg wie czego.
Kilka sekund później usłyszałem szmer dochodzący z jednej z zasp. Coś tam najwidoczniej próbowało się wydostać. Po chwili na wierzch wyłoniło się imponujące małe poroże, a później śnieżnobiały pyszczek gryzonia.- Tu jesteś ty wyrośnięty szczylu! - krzyknęła do mnie smoko- fretka.
- Nie ma mnie - mruknąłem, udając przerażanie i już po sekundzie schowałem się za waderą.
- Jak cie nie ma, jak jesteś?! - Mały kurdupel wyrzucił teatralnie łapki w powietrze i zbliżył się do wadery. Pomijając fakt, że z wilczycy lało się jak z wodospadu. Przez tą minutę czy dwie nie zdążyła wyschnąć. No oczywiście, ze nie zdążyła. Kto normalny schnie w kilka minut?! A dobra... Kastiel, ty nie jesteś normalny.
- Witam szanowną panią, - skłonił się przed białą waderą i po chwili dodał - na imię mi Sergius von Schnee, lecz mów mi Serek.
- He he. Cześć mam Serka. A smaczny? No nie wiem, jeszcze żyje. - zażartowałem z niego, nadal chowając się za waderą.
Serek spojrzał na mnie wrogo. Po chwili przybrał bojową postawę i krzyknął.
- Chcesz się bić?!
Szturchnąłem go lekko łapą. ten stracił równowagę i się przewrócił.
- Wygrałem! - krzyknąłem, skacząc w miejscu rozradowany.
< Youkami? :3 >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz