Leniwie się przeciągłam, otwierając jednocześnie oczy. Leżałam centralnie w wejściu do mojej jaskini, więc na łapach miałam cienką warstwę śniegu. Podniosłam się, jednocześnie wytrzepując się z kropelek wody, które utworzył topiący się śnieg ma mojej sierści. Gdybym to tak zostawiła, zamarzła by mi sierść, co nie jest ciekawym doświadczeniem. Moje zielone oczy bacznie obserwowały biały, monotonny widok. Podniosłam wzrok ku górze. Słońce było w zenicie a na niebie nie było ani jednej małej chmurki. Czyżby zbliżało się ocieplenie? Jeżeli tak, można liczyć na sporą ilość karibu, które chętnie jedzą trawę, która pokazała się z pod grubej warstwy puchu. Ile to już nikt mnie nie widział? Cztery, pięć dni? Może dłużej? Powinnam się ruszyć i pójść z kimś porozmawiać.
Ruszyłam w stronę głównej polany, na której najczęściej można kogoś spotkać.
Po jakieś godzinie, byłam już na miejscu, gdyż moja jaskinia jest położona najdalej od kogokolwiek. Gdy weszłam na białą polanę, nie widziałam nikogo, oprócz białej, zlewającej się z śniegiem, sylwetki. Choć była daleko widziałam, jak mierzył mnie swoim czerwonym wzrokiem. Podeszłam bliżej, i ową sylwetką okazała się nasza Gamma, Kastiel. Siedział sam. Podeszłam do niego bez słowa i usiadłam obok niego. Mimo iż jestem wysoką wilczycą, wilk był ode mnie wyższy o parę centymetrów.
- Dawno cię nie widziałem - Zaczął pierwszy rozmowę. Nie patrzył się na mnie, lecz tylko przed siebie. Przed nami nie było ciekawego widoku. Jedynie biały śnieg i pojedyncze ciemne drzewa lub krzaki. A w oddali góry.
- Owszem. A ty czemu sam? - Odparłam. Kątem oka dostrzegłam jak kącik jego ust, ledwo widocznie się podnosi w lekkim uśmiechu.
- Nie mam nic do roboty - odparł. Cóż, Alpha była zdrowa więc wszystkim zażądzała.
- Jeżeli chcesz, możemy iść na spacer a potem na polowanie, gdyż dawno nic nie jadłam - zaproponowałam. Popatrzyłam na niego swoimi zielonymi oczami, czekając na odpowiedź.
Kastiel? Wybacz za marną długość (brak weny) i liczne błędy (pisanie na telefonie xd)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz